Mijn gevecht tussen hoofd en hart in december heeft zich vastgezet in mijn keel deze week. Ergens wil ik naar binnen keren, rusten, ruimte nemen. Maar mijn hoofd vertelt mij – en geef haar eens ongelijk – dat er nog van alles moet gebeuren voor 2020. Ik heb mijn doelen al gesteld, maar die gaan zich natuurlijk niet vanzelf realiseren. Er is actie vereist! Dus had ik telefoontjes gepland, zoom afspraken gemaakt en wilde ik video’s opnemen. En toen… besloot mijn stem het af te laten weten. Zondag kon ik vooral fluisteren en piepen. Inmiddels kan ik weer geluid maken, maar niet zoals het hoort. Mijn kinderen schrikken gewoon van mijn zware stem, die zijn ze niet gewend!
Luisteren, of doorduwen?
Nu kan ik braaf gaan luisteren naar mijn lichaam, zou vast heel verstandig zijn, maar dat is niet altijd hoe het werkt als ondernemer. Bovendien ben ik het type dat pas gaat liggen als het echt niet meer gaat en vooral koorts ziet als een teken dat ik écht rust moet nemen. Dus laat ik me door een beetje hoesten en een gekke stem niet tegenhouden en ga fijn door met plannen maken en werken voor klanten. Zelfs mijn afspraken heb ik door laten gaan, alleen was ik de eerste dagen wat stiller dan anders 😊. Bovendien heb ik vanaf volgende week de jongens thuis en werk ik dus sowieso veel minder. Tijd zat om te rusten dan dus.
Waar luister jij naar?
Hoofd en hart kunnen het nog weleens oneens zijn, dat had ik altijd al, maar nu ik ondernemer ben, wordt het uitvergroot. Mijn hoofd wil nog weleens uit angst reageren, maar heeft ook weer de slimme ideeën en heb ik nodig om dingen uit te kunnen voeren. Mijn hart laat zich vaak horen als ik schrijf, maar mist de daadkracht om écht stappen te ondernemen. Alleen vanuit je gevoel, of alleen vanuit je verstand leven, werkt gewoon niet. Nu heeft mijn coach, Suzanne Beukema, me nog gewezen op een derde factor, een hele belangrijke: je onderbuik. Daar huist je kracht en je intuïtie en ook deze heb je nodig om succesvol te kunnen ondernemen. Mijn buik was het ondergeschoven kindje, in het gekibbel tussen hoofd en hart. En juist als ik daarnaar luister, voel ik dat ik door moet gaan, dat mijn hoofd en hart beiden iets kunnen willen, maar dat ik ook echt een missie heb in mijn leven en die drive daarvoor en de enorme power die ik daarvoor nodig heb, die vind ik noch in mijn hoofd, noch in mijn hart. Als ik echt ga voelen, huist in mijn onderbuik een rotsvast vertrouwen en dát is wat ik nu nodig heb. Dat heb ik nog beter mogen voelen en ervaren doordat Elisabeth de Charon de St Germain van het weekend even de tijd nam om met mij naar mijn stemproblemen te kijken.
Drie-eenheid
Als we nu eens zouden leren dat deze drie: hoofd, hart en onderbuik, samen ons een boodschap proberen te geven, waarbij we onze onderbuik leidend maken, dan zouden we ons ‘onderbuikgevoel’, onze kracht en ons vertrouwen, altijd met ons meenemen. Je hart kent geen angst, maar enkel liefde, je hoofd rationaliseert, maar opereert regelmatig vanuit angst, je onderbuik is het centrum van je kracht. Als we deze drie verbinden, hebben we dus verstand, liefde en intuïtie en kracht allemaal meegenomen in al onze acties. Als we alles checken op alle drie deze lagen, hebben we een soort innerlijk kompas waar we altijd op kunnen vertrouwen. Dit kun je meenemen in alles dat je doet, dus zeker ook in je schrijven. Bloggen vanuit je hart – ja, ik weet het, daar heb ik het zelf juist altijd over – kun je niet zonder je hoofd mee te nemen. Zou geen beste tekst worden anders 😊. En als we nu dus gaan leren om ook die onderbuik mee te nemen, dan voelen we des te beter of dit de juiste tekst is, de juiste stap om nu in te zetten. Onbewust neem ik dit in mijn schrijven en mijn coachen al heel lang mee. Nu mag ik me er alleen bewust van worden en jij ook. Doe je met me mee?
Heeft dit blog je een inzicht gegeven? Laat het me dan weten, vind ik leuk!