Ode aan de misfits van de maatschappij

Ik hou van de weirdo’s, de misfits, de bijzonderlingen, de magische wezens

Zij geven de wereld kleur!

Ik kom uit een nest van misfits

Als ik erop terugkijk, waren mijn ouders eigenlijk ook al misfits. Mijn vader met zijn opleiding op de kunstacademie, zijn haar tot op zijn schouders toen hij jong was, zijn neiging om zich terug te trekken in kluizenaarsmodus. En mijn moeder met haar engelachtige verschijning. Lange lichtblonde haren. Toen ze jonger was vaak in een vlecht en met een bandje om haar hoofd, deels engel, deels hippie, deels Indiaan. Niet zo gek dus dat ik niet zo standaard ben én dat zij me daar nooit op afrekenden.

Voorlopers

Mijn vader was, denk ik, hoogbegaafd, maar toen we bij het opruimen van zijn flat na zijn overlijden een rapport tegenkwamen van de basisschool zag je het in zijn cijfers niet terug. Ook daarin een voorloper misschien. Later bezat hij een ongekende schat aan kennis over geschiedenis, mythologie, cultuur, kunst… Hij was een wandelende encyclopedie, als hij zich interesseerde voor het onderwerp.

Mijn moeder werd een soort moderne medicijnvrouw, met al haar kennis van de natuurgeneeskunde en haar helende gaven.

Nee, dat ik dol ben op wie anders is, op de voorlopers, de creatievelingen, de slimmeriken, de natuurwezens, de eenhoorns tussen de hobbelpaardjes, is niet vreemd.

Dat is ook precies de reden dat ik mijn doelgroep weer ietsje aangescherpt heb en mijn nieuwe e-book heb geschreven. Nóg dichter bij mijn hart! (Mocht je die trouwens aangevraagd hebben en niet ontvangen hebben, mail me dan even, dan mail ik je de pdf)

Dit is je seintje

Het zijn hele andere tijden dan toen mijn ouders opgroeiden. Meer en meer leren we zien dat er kracht zit in jezelf zijn, in laten zien dat je anders bent, in het omarmen van je gekkigheidjes waar superpowers in verscholen liggen.

Dus als jij voelt dat het tijd wordt, dit is je seintje. Durf te worden wie je echt bent. Laat je zien. En geef anderen dat voorbeeld en daarmee de toestemming om ook zichzelf te zijn.

Wat maakt het bij je los om te lezen dat het tijd is?