Het is best lastig terug te halen wie ik was voor ik ging schrijven. Ik pakte namelijk het schrijven weer op in de periode dat er nogal veel veranderde in mijn leven. Ik was net voor het eerst moeder geworden van het mooiste, liefste, meest pure mannetje dat ik ooit had gezien. Omdat mijn liefde voor hem mijn hart bijna liet ontploffen, ging ik weer dichten. Omdat het ook niet altijd makkelijk was om zo’n puur mannetje in deze grote, boze wereld (mijn visie op dat moment) te zetten, ging ik ook bloggen. Ik zou zelf mijn eigen blog van die periode niet eens meer kunnen vinden, denk ik, maar dat hoeft ook niet. Ik begon ook te schrijven voor Nieuwetijdskind Magazine, wilde delen wat het met mij deed dat ik dit mannetje in mijn leven had. Maar ik kwam ook veel stukken tegen die ik nog niet geheeld had. Het mij anders voelen dan anderen, een vreemde eend in de bijt. Hoe dingen me raakten, diep in mijn hart. Hoe ik de wereld zag… Dus ging ik schrijven, het móest eruit. Het kon me nog niet eens veel schelen of mensen het zouden lezen. En ik groeide en groeide, niet alleen als schrijver, maar ook als mens en als mama. Ik zal proberen te schetsen wat het allemaal met me deed.
Ik ging meer van mezelf houden
Ik keek stukken aan die ik nooit echt had willen zien. Ik moest wel, om erover te kunnen schrijven en om de beste mens te kunnen worden die ik op dat moment kon zijn. Geloof me, ik heb ook nog weleens een dag dat ik mezelf echt niet zo heel tof vind, maar vroeger had ik die veel te vaak. Nu heel af en toe. Want ik heelde bij ieder stukje dat ik schreef stukjes van mezelf. Keek ze aan, kon er de liefde in zien en de kracht. Wat dat allemaal met me deed, is niet te beschrijven!
Ik kreeg meer zelfvertrouwen
Met de liefde voor mijzelf, geholpen door de vele reacties die ik kreeg van mensen die zich herkenden in mijn verhaal, groeide ook mijn zelfvertrouwen. Ja, ik kan zeggen dat ik mijzelf meer dan goed genoeg vind tegenwoordig. Wederom, niet 24 uur per dag, 7 dagen per week, maar toch wel iedere dag. Klinkt misschien voor sommigen arrogant, maar het is wat het is en ik ben er erg blij mee. Ik mag af en toe leren nog veel meer mijn kwaliteiten te belichamen, maar ik kan met recht zeggen dat ik blij ben met wie ik nu ben.
Ik heb mijn eigen hart terug gevonden
Huh? Waar had je het verstopt dan? denk je misschien nu. Achter dikke muren, verscholen voor iedereen die mij niet na aan het hart stond. Ja, mijn man mocht erbij, soms in ieder geval, maar, als ik heel eerlijk ben, zelfs mijn moeder en mijn zus niet helemaal, twee van de liefste personen ooit! Ik knuffelde ze bijvoorbeeld niet, of met tegenzin, terwijl ik nu graag knuffel met mensen die dichtbij me staan. Ik vond mijn hart en het opende zich. Een wereld van verschil.
Ik ben mijn droom gaan volgen
Hoe meer ik van mijzelf liet zien, hoe meer ik erachter kwam welke droom ik weggedrukt had. Mijn grote schrijfdroom. Mijn droom om creatief te zijn. Mijn wens om anderen te helpen. Als kind noemde mijn moeder me ‘Sister Nightingale’, ik hielp anderen, kwam op voor mensen die minder goed in de groep lagen en redde bijvoorbeeld vogeltjes, of zelfs rupsen! Hoewel ik in mijn werk nog steeds mensen hielp, was er van mijn creativiteit weinig over. Hoe mooi was het als ik die twee dingen kon combineren?
Het bracht me vrijheid
Misschien nog het moeilijkst te beschrijven, want die vrijheid, die vond ik in mijn hart en in mijn hoofd. Leg dat maar eens uit 😊. Maar misschien kun je het je voorstellen: Hoe meer je schrijft en deelt over wat er in je hart leeft, hoe meer je je droom leeft, hoe meer je heelt wat stuk leek (want ik geloof dat je altijd, onder alles, heel bent), hoe meer je transformeert, hoe vrijer je je voelt. Het geeft zo’n rust om te doen waar ik van hou en anderen daar ook bij te helpen.
Het is zó de moeite waard!
Dus pak die pen, schrijf je eerste woorden. Laat je perfectionisme varen. Alles wat je nodig hebt, is er al.
Wil je samen met mij ervaren hoe bevrijdend schrijven is? Er zijn nog een paar plekjes voor mijn retreat. Geen standaard schrijfretreat, zoals er al zo veel zijn. Je hoeft geen boek te schrijven (je mag er natuurlijk wel aan beginnen, maar deze retreat is zo veel meer dan dat!), je hoeft de vorm nog niet te weten. Het mag allemaal nog tot stand komen.
Voel jij dat je wil ervaren wat ik ervaren heb? Voel jij dat je wilt schrijven? Voel jij dat je vanuit kracht wilt gaan delen? Voel jij dat je nog stukken kunt helen? Schrijf je dan in februari nog in, vanaf maart betaal je geen €1111,-, maar €1333,- (prijzen zijn exclusief btw).
En is mijn retreat niet de juiste vorm voor jou, maar wil je wel ervaren wat schrijven met jou kan doen, laat het me dan weten, dan bellen we binnenkort!