Of het nu gaat om klein of groot verdriet, kleine of grote wanhoop, er is altijd een ‘omslagpunt’. Een moment waarop er iets gebeurt waardoor je dingen anders kan bekijken en vanaf dat moment gaat het beter. Ik had en heb dat vaak in contact met dieren. Als ik een leuk dier zie, dan verschijnt er weer een glimlach op mijn gezicht en gaat het wat beter. Ik heb het zelf ook als ik plotseling inzie dat ik misschien een tikkie overdrijf. Ineens zie ik hoe absurd ik bezig ben en moet ik om mezelf lachen, het omslagpunt. Ik merkte tijdens mijn burn-out pas echt hoe diep ik erin zat, toen ik niet meer kon lachen om een leuk dier, of een grappig kindje. Toen mijn energie niet terugkwam van al het moois dat ik tegenkwam. Het deed me niets meer. Dat was schrikken. Ik zou nu niet meer weten wat toen het omslagpunt precies was, het is ook al lang geleden. Ik weet wel waardoor ik besefte dat het er was geweest: Toen ik weer vacatures ging bekijken, omdat ik de wereld weer in wilde. De omslag was ingezet.
Wat zijn jouw omslagpunten?
Als je jouw eigen patronen hierin herkent, kun je ze ook gebruiken als je eens niet lekker in je vel zit. Als je niet ‘zen’ bent. Wat zorgt ervoor dat jij je weer wat beter gaat voelen? Wat zorgt dat je de humor in de situatie weer herkent? Of wat zorgt ervoor dat je weer ziet waar je allemaal dankbaar voor mag zijn? In sommige gevallen kun je jouw omslagpunt bewust opzoeken, dan help je jezelf naar een ‘lichtere’ tijd. Kijk dus eens goed naar wat jou vreugde schenkt, zelfs als het donker lijkt om je heen, en kijk of je jezelf dat kunt geven als je het nodig hebt.
Wat was jouw definitieve omslagpunt toen je het zo hard nodig had?
Weet jij het nog? Wanneer je wist dat het toch goed ging komen? Dat je het ging redden? Dat je eruit ging krabbelen? En herinner je je nog wat ervoor zorgde dat dat moment kwam? Hoe mooi zou het zijn om dat precieze moment boven te halen en te beschrijven? Zo beeldend mogelijk. Waar was je? Wat zag je? Wat rook je? Wat hoorde je? Neem je lezers mee in jouw beleving, wie weet wat dat met ze doet! Misschien wanen ze zich daar, zien ze alles door jouw ogen en kun jij een lichtpuntje zijn in hun duisternis.
Een omslagpunt
Zo schreef ik ooit mijn verhaal van dat moment, op zijn zachtst gezegd niet mijn beste dag, op voor iemand, ik zat er helemaal in. Snikkend, want ik zat er doorheen. Het was stil in huis, te stil, ik had niet eens de moeite genomen de radio aan te zetten. Ik was alleen met het gezoem van mijn laptopje. En die ene vraag: Hoe gaat het met je, lieverd? Dus gaf ik antwoord, uitgebreid. Pakte een zakdoekje erbij, mijn vingers vlogen gejaagd over het toetsenbord. En ineens zag ik het: Wat een drama, Lievaart! Waar ben je nu mee bezig? Een beetje zelfmedelijden hebben? En je weet niet eens waarom je zo van slag bent, maf mens! En ik begon te glimlachen, voor het eerst die dag. Maf mens, inderdaad! En het zware gevoel verdween. De hele dag was het me niet gelukt om ervan af te komen en doordat ik het opschreef en zag dat ik overdreef, kon ik het relativeren en ging het voorbij.
Schrijven helpt
Als je je situatie opschrijft, of als je bewust schrijft over een moment van kracht, kan dat een enorm verschil maken. Misschien zie je, net als ik, door het opschrijven van je situatie, dat je wat overdreef, of lees je je eigen lichtpuntjes in je tekst. Of misschien helpt schrijven over jouw kracht jou juist, wanneer voelde jij je heel goed, sterk, trots? Herleef dat moment. Schrijf erover. Wat voelde je? Wat ging er door je heen? Hoe zag de wereld eruit? Hoe klonk het om je heen? Hoe voelt, proeft, ruikt geluk? Klinkt misschien gek, maar probeer het eens te vangen in woorden. Je kunt geluk, liefde, kracht, vangen in woorden. Denk terug: Wat maakt voor jou dat gevoel? Waar ben je? Wat doe je? Met wie ben je? En veroordeel jezelf niet, schrijf gewoon op wat er in je opkomt. Liefde kan ruiken als de zweetsokken van je kind in de was (ja, echt waar, ik heb het mensen horen zeggen). Geluk kan smaken als de versgebakken appeltaart van je oma. Liefde kan klinken als het scheerapparaat van je opa als je hem mocht helpen scheren. Geluk en de meest pure vorm van liefde kunnen voelen als de zachte huid van je moeders hand in jouw handen en ruiken als haar parfum op je sjaal. Laat je gaan, zonder stemmetjes in je hoofd, negeer ze, het is je hart die spreekt. Je hoeft het met niemand te delen als je dat niet wilt. Het is voor jou, jouw geluk, jouw kracht, jouw liefde, jouw heling!