Vorige week schreef ik de moeilijkste, belangrijkste en meest waardevolle tekst die ik ooit geschreven heb: De tekst voor de uitvaart van mijn moeder. Afgelopen vrijdag sprak ik mijn tekst uit, tegenover bijna 150 mensen die waren gekomen om nog één keer hun dankbaarheid en liefde voor mijn moeder te uiten.
De tekst die ik voor mijn moeder schreef, ging ook over dankbaarheid. Dankbaarheid voor de moeder die ze was, de vrouw die ze was, de liefde die ze gaf. En dankbaarheid voor het feit dat ze niet meer hoeft te strijden en lijden. Mijn moeder was altijd al een engel, dus ik zie voor me hoe ze nu eindelijk haar vleugels mag spreiden en nooit echt helemaal weg zal zijn, zeker niet uit onze harten.
Het is nog vers, maar toch kijk ik weer vooruit. Ik zal langzaam mijn werkzaamheden weer gaan oppakken. Dat zal vast nog niet alle dagen goed gaan en daar geef ik mijzelf de tijd en de ruimte voor. Mijn moeder wilde niet dat we lang zouden treuren en daar zijn we ook de types niet voor. Dus langzaamaan zal ik weer teksten voor mijn klanten gaan schrijven en redigeren. Eerst voor mijn vaste klanten, die het even zonder mijn input hebben moeten doen, maar daarna heb ik ook weer tijd en ruimte voor nieuwe projecten, dus schroom niet om contact op te nemen, via mijn contactpagina of de groene knop op deze site. Hooguit duurt het wat langer tot ik contact opneem of tot ik voor je aan de slag kan gaan, maar zoals altijd, help ik je met liefde!
